چند رباعى امام هشتم (ع) دركوى رضا رضاى حق بايد جست درمكتب اوهميشه حق بايد گفت درمحضر پر فضيلت شمس شموس آثار گنه ز سينه ها بايد شست ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،، اى رئوفى كه خبر از همه دل ها دارى انتظار است كه مرهم به دلم بگذارى حرمت حضرت زهرا و گل روى جواد نكند از من دل خسته […]

حریم ولایت شد عزتم تمام ز بعد تو ای پدر من آن گلم که کرده فلک خار در نظر خواندی مرا تو بضعته منّی ولی چه سود دشمن شکست سینه و پهلوی من ز در رفتی و سوخت لاله صفت قلب دخترت شد قوت دل ز داغ تو خونابه جگر خواهم ز پیشگاه اجل مرگ […]

بلور برف شبی که دست فلک گردنقره می پاشید درخت ها همـه گلپوش گشته بود از برف سپـهر نیلی وارون ز دانـه های سـپید به سان چشمه خودجوش گشته بودازبرف حصار ظلمت شب را بلور برف شـکست زمین چون آینه مفروش گشته بود از برف به یک نسیم سبک عاشقانه می رقصید درخـت بید که […]

زلف چلیپا احسنت به این سیرت گویا که تو داری احسنت به این سینه ی سینا که تو داری سریست دراین روی پریچهره ی گلگون حاشا مکن این باطن گویا که تو داری دل را به سر کوی خود ای یار کشاندی خواهی گذرم از دل شیدا که توداری موج سخنت وهم خیالم بشکافد ازساحل […]

امید محض يك لحظه ردپاي تو را گم نمي كنم هيچ اعتنا به طعنه ي مردم نمي كنم مردم، اسير خواهش خويشند، بگذريم ديگر در اين زمينه تكلم نمي كنم مردم، دو چهره اند، مرامی كه خوب نيست با اين مرام خلق تفاهم نمي كنم جز روي دلگشاي تو را اي اميد محض در پيش […]